nawadnianie trawnika Drzewka bonsai, znane i lubiane
Sztuka uprawy bonsai pochodzi z Chin (jest tam nazywana penjing, również penzai), mimo że jest kojarzona głównie z Japonią. Według źródeł, Japończycy włączyli ją do swych tradycji w VIII wieku n.e. Pierwszy wiersz mówiący o bonsai pochodzi z połowy XIV w., jednak najwcześniejsze rysunki pochodzą ze skryptów z 1309 roku.
W przeszłości sztuką tą zajmowali się ludzie wysoko urodzeni ? arystokraci, osoby duchowne. Od XVII w. zajęli się nią zwykli ludzie.
Uzyskanie doskonałej formy bonsai to rezultat wieloletniej pielęgnacji, niekiedy kilku pokoleń ogrodników. Do uprawy wybiera się gatunki drzew i krzewów o zdrewniałych pędach. Najbardziej cenione są bonsai z drzew długowiecznych, jak dęby, sosny, cisy, świerki, jałowce. Najmniej natomiast ceni się krótko żyjące gatunki roślin, jak np. topola.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Bonsai
Baw się stylami, ale bez przesady
Nie każdy ma w sobie wrodzony talent do aranżacji. Dotyczy to zarówno wnętrz, jak i ogrodów. Trzeba poświęcić dużo wysiłku by ogarnąć wszystkie trendy i style, oraz wybrać ten najbardziej pasujący do naszych upodobań i potrzeb. Urządzanie i projektowanie zawsze ma charakter dynamiczny, nie powinno być od razu jednoznacznie określone.
Jeśli jesteśmy indywidualistami dobrze będzie poświęcić dużo czasu i uwagi aranżacji otaczającej nas przestrzeni. Zanim zadecydujemy, dobrze jest zadać sobie pytanie ? zależy nam głównie na aspekcie pragmatycznym, czy estetycznym? Nie zawsze da się pogodzić jedno z drugim.
Ciężko o natychmiastowy efekt
Jeśli nie jesteśmy zbyt wymagający, wystarczy nam ładny trawnik, kilka sosenek i skalniak. Gdy marzy nam się posiadanie naprawdę intrygującej przestrzeni, dobrze byłoby włożyć w planowanie ogrodu więcej wysiłku.
Możliwości jest sporo. Można się inspirować ogrodami japońskimi, albo urządzonymi w stylu angielskim. Nie nastawiajmy się jednak na szybki efekt. Trzeba pamiętać o tym, że tworzymy żywą kompozycję, która będzie się rozrastać i zmieniać. Dobrze byłoby mieć wizję skończonej całości, by wiedzieć do czego dążyć wprowadzając zmiany.